Na de boekensalon ging ik even onaangemeld bij de kunstenaar langs. Hij deed open. Terwijl hij de telefoon opnam, deed ik de tuindeuren open en ging op de bank zitten, maar dat was niet de bedoeling, al had ik toevallig het spinnenweb dat er boven hing heel gelaten. Hij liet me de andere webben zien en meteen ook maar even hoe hij zich, bukkend en strekkend door de tuin voortbewoog.
Ik vertelde hem dat ik al weken niet slaap om alles omtrent mijn boek, waarop hij onmiddellijk in allerlei laatjes en kasten ging rommelen. Heb je al lavendel? Het antwoord maakte niet uit, al was het nee. Hij was al met het volgende flesje bezig. Er zaten minuscule pilletjes in. Na een inquisitie van mij over de herkomst - India, officiële winkel - en of hij het zelf al had genomen - al maanden - was ik gerust, maar stelde hem nog wel even op de hoogte van mijn a-typische reactie op drugs. Dit had daar niets mee te maken. Homeopathisch als de pest. Mooi.
Toen kreeg ik een glas om rustig te worden. Hij had alleen een aangebroken fles en ik moest even proeven of die nog goed was. Ik schatte de wijn - de kunstenaar kennende - op een week oud, maar het was nog goed te doen. Nog van zijn verjaardag, zei de hij stralend.
22 juni.
Ik dronk vrolijk door. Zijn nieuwe spijkerrok bewonderend die daar ergens rondslingerde. Ik kon me niet inhouden, en deed hem aan. Stond me goed, vond hij. Dat vond ik ook en stelde voor er een wisselrok van te maken.
Ik vertelde hem dat ik al weken niet slaap om alles omtrent mijn boek, waarop hij onmiddellijk in allerlei laatjes en kasten ging rommelen. Heb je al lavendel? Het antwoord maakte niet uit, al was het nee. Hij was al met het volgende flesje bezig. Er zaten minuscule pilletjes in. Na een inquisitie van mij over de herkomst - India, officiële winkel - en of hij het zelf al had genomen - al maanden - was ik gerust, maar stelde hem nog wel even op de hoogte van mijn a-typische reactie op drugs. Dit had daar niets mee te maken. Homeopathisch als de pest. Mooi.
Toen kreeg ik een glas om rustig te worden. Hij had alleen een aangebroken fles en ik moest even proeven of die nog goed was. Ik schatte de wijn - de kunstenaar kennende - op een week oud, maar het was nog goed te doen. Nog van zijn verjaardag, zei de hij stralend.
22 juni.
Ik dronk vrolijk door. Zijn nieuwe spijkerrok bewonderend die daar ergens rondslingerde. Ik kon me niet inhouden, en deed hem aan. Stond me goed, vond hij. Dat vond ik ook en stelde voor er een wisselrok van te maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten