29-06-2013

Het gevaar

Ik bel met de Blokker en leg het fluitketelprobleem voor.
Het meisje hopt van kassa naar kassa om het bordje te vinden. Ze is het kwijt. Als ze het uiteindelijk gevonden heeft krijg ik het gevaar te horen. 
Mijn fluitketel wordt te warm. Aan de buitenkant.

Ik begrijp het probleem niet.

'Dan kunt u brandwondjes krijgen.'
Ik zeg dat ik aanneem dat het nooit de bedoeling van een fluitketel is om die aan te raken als je daar water in hebt gekookt.
Het is stil aan de andere kant.

'Dat denk ik ook. Maar mocht u dat willen, moet u dat dus niet doen.'

28-06-2013

Vijand

Voor in het kabouterhuis kocht ik een koffiefilter. Ik kreeg genoeg van de oploskoffie, die weliswaar heel goed was voor oploskoffie, maar niet goed genoeg om er geen genoeg van te krijgen. Dus maak ik nu lekkere koffie.
Geluk bestaat uit kleine dingen.

Ware het niet dat de nieuwe fluitketel iets mankeert, alleen weet ik niet wat. Ik kocht hem vorige week bij de Blokker en toen ik deze week met de koffiefilter bij de kassa stond, zag ik een plaatje met een productwaarschuwing voor fluitketels. Ik herkende mijn fluitketel niet. Dus las niet wat het gevaar van de ketel behelsde.

In mijn huisje aangekomen zag ik dat het wel degelijk mijn fluitketel was die gevaarlijk is. En nu beïnvloedt dat mijn genot. Ik vraag me steeds af waar ik nu bang voor moet zijn. Ontploffing? Het smelten van bepaalde delen of een onzichtbaar gevaar waardoor ik aan een langzame zeer pijnlijke dood sterf? Het maakt het kookproces onrustig.

Aan de andere kant is ieder gelukte kop koffie een overwinning op een onzichtbare vijand. Wie doet mij dat na.

27-06-2013

Vrienden en konijnen

Het is heel irritant om bevriend te zijn met een schrijver. Je weet nooit wat er in zijn hoofd opkomt om van je te gebruiken. Dus heb je vaker dan gemiddeld spijt van de dingen die je zegt.

Ik lees nu het boek van J. Dat doe ik met een pennetje in mijn hand. Omdat ik anders vergeet wat ik vind en waar ik dat vond.
Als ik J was gebruikte ik dat meteen.

'C leest mijn boek. Met een pen om een stipje te zetten bij de dingen die ze goed of grappig vindt. Dat stipje zet ze omdat ze geen potlood bij de hand heeft en het toch heiligschennis vindt om in een boek te krassen. Zelfs in dat van mij.
Ze heeft ook een mening. Die krijg ik nog te horen. Wel vertelde ze al dat ze enorm goed een konijn kan nadoen. Zijn geluid. Ik kan me er nog niet heel veel bij voorstellen. C een natuurgetrouw konijn.'

26-06-2013

Er even tussenuit


Het zal wel standaard gedacht zijn, maar toch had ik hier eerder Ibiza, India of Spanje verwacht.

25-06-2013

Iets zeggen

Als ik langs een terras fiets hoor ik een man tegen zijn vriend zeggen:
'I'd send her hundred fucking roses.'

De eerste gedachte die bij mij opkomt is wat de vriend dan gedaan heeft wat zo erg is dat hij honderd rozen moet sturen. En dat het bijzonder is dat de eerste zich hier druk om maakt en voor de vriendin opkomt.

Ik denk daar al fietsend nog even over na. Dan pas kom ik op een veel voor de handliggender scenario.  

De eerste vindt de kans die de vriend maakt, een uit duizenden. Het zal een lekker bloedgeil pupke zijn, dat die honderd rozen moet ontvangen. En als de vriend het niet doet, pakt de eerste zijn kans.
Misschien maakt hij er dan wel honderd fucking vijftig van.

24-06-2013

Vastleggen

Dit weekend waren we met z'n allen in Bergen op Zoom. Zodra mijn moeder enigszins de kinderen bij elkaar heeft moet er een familiefoto gemaakt worden, vanzelfsprekend tot grote ergernis van de rest van het gezin.

Ik zeg tegen mijn vader dat het me tegenvalt dat hij haar dat na 52 jaar nog steeds niet heeft afgeleerd. Hij lacht smalend.
'Ik mag er niet eens wat van zeggen.'
'Maar we doen helemaal niets met die foto's.'
'Ik zeg niets.'

Dus hingen we onze tassen aan een beeld en gingen we braaf op een trap staan en lachten niet één keer, maar zes keer.


Zelfontspaaner goed op t beeld zetten. Hij zakt weg.
Zelfontspanner indrukken, rennen. Lachen. Zelfontspanner gaat niet af.
Nog een keer.
Onthoofd.
Nog een keer. Drukken. Rennen. Lachen. Goed.
Nog een voor de zekerheid.
Nu beginnen we erin te komen. Nog eentje dan met een andere formatie.
En nog maar eentje.

Nog een geluk dat mijn zus uit Amerika er niet bij was, want dan komen we helemaal nergens meer aan toe.

22-06-2013

Hond

B&W kwamen samen met hond Moos logeren. W stelde dat het zo opmerkelijk was dat zijn hond precies wist dat hij in een tuin was, dus nooit zijn behoefte zou doen.
Ik vroeg me af hoe die hond dat zou moeten weten, maar vertrouwde op de overtuigende houding van zijn baasje.
Waarom dat altijd een verkleinwoord is, vroeg ik me trouwens wel af. 

De hond was ook erg goed tegen de konijnenplaag die er op het park heerst. Hij zou er zeker wel een aantal achterna zitten en voor altijd verjagen.
Ik vond de aanwezigheid van de Moos bijna prettig.

We zaten in de zon en Moos lag rustig tegenover ons te mijmeren toen er plotseling een kat achter hem opdook. Zodra de kat doorhad dat het bruine hoopje een hond was, rende hij als een gek weg.


Moos keek loom naar ons op. Er gebeurde waarschijnlijk iets. Zijn neus ging van links naar rechts, en nog een keer, toen pas sprong hij op en rende door de tuin achter de kat aan.
Veel te laat, maar ala, wel in de goede richting.
De volgende ochtend lag er een grote drol in de tuin.

Misschien dat ik nu dat verkleinwoord toch wat beter snap.

21-06-2013

Zonder dat het nodig was

Als schrijver kan ik me inleven in elke hoofdpersoon. Wie het ook is. Wat hij ook gedaan heeft.

Toch schrok ik wel van mezelf toen ik opeens zin kreeg in zo'n donzig zacht klein rond nieuw eendje. Als een reiger. 

20-06-2013

Dociel zijn

De ruimte waar de bestraling plaatsvindt is groot en clean. Het is een mix tussen een ruimtestation en een peuterspeelzaal. Er staat een behandeltafel onder een groot grijs apparaat en aan weerszijde hangt een computerscherm waarop formules, lijnen en graden in verschillende kleuren te zien zijn. Aan de andere kant een kast vol glimmende zwarte hulpstukken om de bestraalde in of op te leggen. 

Ik moet met ontbloot bovenlijf op de behandeltafel gaan liggen en dan worden mijn armen boven mijn hoofd in houders gestopt. Het licht gaat uit, een felgroene laserstraal uit het plafond splijt mijn lichaam in tweeën om te zien of de lijnen die op mijn lijf getekend zijn wel matchen met het schema. Dat is nooit het geval. Dus moet ik stil blijven liggen en mag ik niet meewerken terwijl een radiotherapeutisch laborant mijn buik of rug wat verschuift. Ik vind dat grappig. Dat je daar ligt en dat iemand dan de moeite neemt wat stukken lichaam naar de goede plek te manoeuvreren.

De laboranten verdwijnen en dan zweven er platen en kokers zacht zoemend op me af, ze stoppen net voor ze me raken, en draaien dan een gezellig rondje om me heen. Via de intercom krijg ik de opdracht om een aantal keer mijn adem 40 seconden in te houden zodat mijn hart terugklapt en naar beneden zakt om ruimte voor de bestraling te maken. 

Nogmaals het plaatje: Ik lig daar op een tafel met ontbloot bovenlichaam en allerlei lijnen op mijn borsten getekend. Mijn armen boven mijn hoofd in houders geklemd. Ik mag niet bewegen. Ik krijg opdrachten via de intercom. Door middel van een camera die boven mij hangt word ik in de gaten gehouden. Ik kan onmogelijk van die tafel af.

Er zijn momenten dat ik het echt heel erg jammer vind dat ik niet hardcore SM ben.
Wat zou ik genieten elke dag.

19-06-2013

Verloop van tijd

Ik heb nu vijf dagen geen alcohol gedronken. Zelfopgelegd.
Ik trotseerde 3 etentjes en een verjaardagsfeestje. Dat is onwerkelijk, maar het gebeurde echt. Roze limonade met een aardbei erin, in een wijnglas.
Een mens moet wat.

Ik heb geen ontwenningsverschijnselen, behalve in mijn hoofd. Ik voel geen voordelen, behalve dat ik nu zeker weet dat als ik 's morgens hoofdpijn heb, het dus echt een oorspronkelijke pijn is, en niet een of andere flauwe omweg van de drank. Nou heb ik bijna nooit hoofdpijn, dus zo'n groot voordeel vind ik dit niet.
Mijn lever voel ik niet. Voelde ik hiervoor ook niet. Dus of hij het nu prettig vindt om vrij te hebben, weet ik ook al niet.

Vijf dagen is waarschijnlijk te weinig om een conclusie te trekken.
Vijf dagen is lang genoeg om te weten dat vijf maanden best lang is.

18-06-2013

Op en alweer af

Ik bel de doktersassistente voor een herhaalrecept. Ze vraagt mijn geboortedatum.
'13-4, nee 13-3, eh.. God, je zou toch denken dat ik dat zo langzamerhand wel zou weten.'

De assistente reageert laconiek, gewend aan idioten en zieken aan de telefoon.
'Tegen de tijd dat je het weet, vergeet je het weer.' 

17-06-2013

Boodschap

In mijn bus een dubbelgevouwen A4tje. Aan de ene kant staan diverse ingrediënten die aangeschaft moeten worden, tenminste, dat neem ik aan.
Ik kijk naar de smaak van de boodschapper. En de wispelturigheid. Pen, potlood, toch weer pen.


Op de andere kant staat een soort agenda. Er moet veel met of door David worden gedaan.


Het briefje is doelbewust in mijn brievenbus gestopt. Wat beoogt degene die veel met David heeft?
Een schrijfoefening? Koppel gerechten aan de activiteiten. Vul de lege vrijdag in. Maak iets van het onleesbare gekrabbel van rechtsboven.
Ik raak nu al verveeld. 

Waarschijnlijker is het dat iemand mij een geheime boodschap heeft gestuurd die ik nu als een gek moet gaan ontcijferen. Als het me lukt word ik naar een lommerrijke plek geloodst via allerlei schitterend rake teksten op muren, prullenbakken en in lege flessen, waar ik per stuk wel een maand bij stil wil blijven staan, ware het niet dat ik wil weten wie er aan het einde bij het water op mij wacht. Met wijn of whisky. Dat maakt me dan niet zoveel meer uit.  

15-06-2013

Verzamelen

Ik stel het volgende voor. Als je nou het geluk hebt de perfect leuke en lieve schoonouders te treffen, dat je die gewoon houdt, ook al doe je afstand van hun - vanzelfsprekend ook ooit geliefde - nazaat.

Ik denk niet dat het uitmaakt als je op een gegeven moment met een hele kring leuke schoonouders in de tuin zit. Wordt het gewoon een soort club. Nou is bij mij de kans daarop nog niet echt groot, dus zaten we met z'n drieën voor het kabouterhuis halfbakken pizza's te eten omdat ik geen tijd had gehad om de beloofde maaltijd in te slaan, en vergat de tomatensla te maken die ik wel in huis had.
Ook dat vonden ze niet erg.
Ik zei toch...

13-06-2013

Gered worden

J was voor het eerst op de boot en vond dat hij daar gebruik van moest maken. Hij wilde ketchup - wat ik niet had, maar wel sambal en V8 - en smeerde zijn nek en borst ermee in. Ik kreeg de opdracht om met een mes achter hem aan te hollen en het dan dreigend boven hem te houden als hij uiteindelijk op het terras op zijn knieën zou zijgen en om hulp zou roepen.
In het Engels. Om toeristen gek te maken.

Ik haat toneelspelen. Ik kan er geen zak van. Mijn gezicht vertrekt raar, mijn stem wordt automatisch mechanisch.

De rondvaartboot kwam voorbij, ik rende achter hem aan, hij viel op zijn knieën.
De boot voer door.
Niemand draaide zich om.
Geen buur die hem uit mijn handen kwam redden.

Toch had ik het idee dat het niet alleen aan mijn spel lag. 

Precies passend

Vandaag kwam ik de schuitjesman weer tegen.
'Hé collega!' roept hij al van verre. En tegen zijn vrouw: 'Ik ga even mijn vriendin groeten.'
Terwijl hij dat doet staan mijn ouders en zijn vrouw goedkeurend in een kringetje om ons heen.
'Ik had het liever een beetje geheim gehouden,' zeg ik.
Hij geeft meteen toe dat het dan allemaal veel leuker is. Vervolgens trekt hij even aan mijn haar om te voelen of het nog wel van mezelf is. Dat is het.

Het gebaar is de variant op R die tegen me zei: 'Kom eens hier met je kale kop.' Daar moest ik ook al zo om lachen. Verder vond R dat je van de streep die op mijn borstbeen stond kon denken dat ik die had getekend om een indrukwekkend decolleté te krijgen (nou weet ik niet of u op de hoogte bent van mijn decolleté, maar een extra streep is echt niet nodig). 

Wat is het toch goed als mensen precies met de juiste ongepastheden aankomen.

12-06-2013

Herkennen

W was mee naar de datsja en we zaten buiten bij een goede fik, toen ik hem even wees op de boom die 's nachts de vorm aanneemt van een schaap dat loom voor zich uitkijkt en kauwt op een plukje groen terwijl ze vanachter door een Vlaamse hangoor genomen wordt.

Ik verwachtte eindeloos te moeten wachten tot deze afbeelding in de bomen werd herkend, maar ik was nog niet uitgesproken of W schaterde al. Bij T had ik vorige week een kwartier moeten uitleggen, gebaren en wijzen voor hij begreep wat ik bedoelde.

Kwestie van snelheid of samenstelling van geest, dat is wel een vraag. 

11-06-2013

Drank en schrijverschap

De schrijver J kwam met een sprongetje binnen. Dat hoorde volgens hem bij boten. Ik vond het gepast. Al gaf het een enorme klap.

We organiseerden binnen een kwartiertje een literaire avond en gingen precies om 1 minuut voor 12 in de ochtend, bij gebrek aan wijn, aan de obsler.
We kenden elkaar van twee keer zien. Dat was genoeg om ongegeneerd de glazen te vullen zonder acht op de inhoud of klok te slaan.

Eindelijk een cliché dat wel werkt.

10-06-2013

Voor altijd

Ik zie op FB dat vriendenlijsten hier en daar zijn verlengd. Het was tenslotte weekend.
Het is een mooi iets. Vrienden maken.

08-06-2013

Eetbaar

Ik kon B&W naar de datsja lokken met zicht op een - door hen zelf gemaakte - maaltijd in de zon.

W sprong plotseling op en stierde naar de dichtstbijzijnde border, rukte aan een plant en propte een hand bladeren in zijn mond.
'Jij hebt hier dus gewoon Maggi staan!'
Ik vond dat goed nieuws. Al had ik geen idee wat je allemaal met Maggi kunt doen. 

Vervolgens onderzocht hij de hele border op eetbare dingen. Af en toe stopte hij op mijn verzoek wat in zijn mond omdat ik het er lekker uit vond zien. Ik had visioenen van een totaal eetbare tuin.
Maar W wist van te voren wel dat het niet zo was, want hij herkent alles wat ook maar enigszins te gebruiken is.


Het bleef bij Maggi en Munt.

07-06-2013

Emoties

T dreigt gebrouilleerd te raken met iemand die hem na aan het hart ligt.

'Jij hebt er verstand van, hè, van emoties.'
Dat beaam ik - onderkoeld - maar al te graag.
Dus moet ik van hem mijn licht over deze situatie laten schijnen.
Doe ik ook graag.

'Dit is nu al de derde waarmee je gebrouilleerd dreigt te raken. Denk jij nooit het ligt aan mij?'
'Ja. Dat heb ik wel heel even gedaan.'
'En?'
'Ik kom toch tot de conclusie dat het niet aan mij ligt.'

Maar hij heeft desondanks aardig geantwoord op de mail die hij kreeg. Enigszins door mij gestuurd omdat ik de inhoud controleerde en goedkeurde en 'Hoi' veranderde in 'Lieve'.
Dat vond hij niet goed.
Ik deed het toch.
Omdat ik verstand heb van emoties.

05-06-2013

Verhuizen

De afgelopen weken zijn twee vrienden van mij verhuisd zonder daar vooraf melding van te maken. Dat is een vreemd gevoel. Ik was gehecht aan die huizen. 
Ik weet hoe het vroege daglicht er door de ramen valt, waar je in de namiddag het beste met een glas zit, waar ik de maan kan verwachten en hoe hard de muziek gezet kan worden zonder de buren lastig te vallen.

Door het niet te vertellen heb ik niet voor een laatste keer door de kamers kunnen lopen, voor een laatste keer het balkon op kunnen stappen of even over de ronding van het trapgat kunnen strijken om dan stilletjes te bedanken, rustig afscheid te nemen en de nieuwe bewoners er fijne voetstappen te wensen. 

Die voetstappen op de vloer liggen er niet voor niets, in dit huis wordt immers alles bewaard...

Dus vrienden! Ga je verhuizen, geef dan ook even een house leaving.
Wel zo schappelijk. 

04-06-2013

Geit en schaap

Gratis op te halen

Vanwege tijd- en plaatsgebrek zelf af te halen gratis Kameroen schaap en een geit. 
Beiden zijn vrouwelijk en ook ongeveer 5 jaar oud.
Beide dieren zijn samen opgegroeid en willen graag samen blijven.

Voor serieuze mensen die hen een goed huis kunnen geven.

Kwam ik toch echt even heel erg in de verleiding.
Vooral door 'Beide dieren zijn samen opgegroeid.'
Dat stelde me gerust.
Je wilt toch geen schaap met een verkeerd wereldbeeld.

03-06-2013

Maar we hebben het over AH pizza's

T kan me niet bereiken via de mail en smst.
-Mailtjes te uwer komen onverichterzake retour. Ben je dood?
-Nog niet. Geloof ik. Mail me op online. Ben van plan nog even te blijven. Dus benieuwd.
-Ging me uitsluitend om uw staat van zijn.

Dat vond ik jammer. Had wel zin in een gezellig afspraakje.
Maar na twee dagen komt er weer een sms.

-Ben je in je tuinhuisje ter nadere beschouwing?
-Ja. Kom je eten?
-Ik neem 2 lekkere pizza's mede. 
-Jezus. Ben ik even blij dat ik nog leef.
-Zo is het.

01-06-2013

Van je vrienden

M is op bezoek in het Kabouterhuis, zoals hij het noemt.
Ik vertel hem van de nominatie. Hij is erg enthousiast.

'Is het een grote prijs? Of moeten we weer naar een of ander buurthuis.'