31-08-2011

De afgelopen vier maanden

En dan zeggen ze heel fijntjes dat de staat van je huis gelijk staat aan de geestelijke staat waarin je verkeert.  

Ik vrees dat ze gelijk hebben. 

Tijd voor de wederopbouw.

30-08-2011

Eigen manier

Omdat ik mijn boot uit moest om de vloer te laten drogen, ging ik met mezelf uit eten. Op een Amsterdams terras vond de ober het niet nodig om ook maar 1 woord meer te zeggen dan strikt noodzakelijk.

Ik dacht na over mijn manier van bestellen. Ik vraag meestal: mag ik nog... of: heb je nog..., maar in mijn achterhoofd had ik M., die jarenlang bij de garderobe van Paradiso werkte en vertelde dat ze meer fooi kreeg als ze onbeschoft deed. Bij mij werkt dat averechts, maar je hebt mensen die het nodig hebben, wellicht was deze man er een van, dus moest ik mijn tactiek veranderen.

Toen hij aan mijn tafel kwam bestelde ik, ondanks mijn keiharde voornemen mezelf alleen nog maar in de gebiedende wijs te uiten, toch gewoon weer met mijn standaard zin. De man knikte en verdween.

De gewoonte levert me niets op, behalve een blog, dus pakte ik mijn computer. De verbinding deed het niet goed en ik wees de ober erop.  Hij ging over mijn scherm hangen en las het begin.
Hij zei niets.
Maar na vijf minuten kwam hij heel vriendelijk vragen of ik misschien koffie wilde.

29-08-2011

Advies

Op het laatste moment besloten we naar de marathonvoorstelling van Virginia Woolf te gaan. We kwamen laat de zaal in en ik schuifelde langs zes mensen naar de vrije plekken in het midden van de rij, maar ik had niet door dat W niet meekwam. B waren we sowieso al kwijt.

W bleef wat onhandig staan.
'Ik heb mijn bril niet bij me, ik wil liever op het balkon.'
Die logica ontging me eerlijk gezegd totaal, maar zes hoofden hadden zich al synchroon naar mij gedraaid om te zien wat ik zou doen. Ze bleven staan alsof ze op appel stonden. Ik stamelde excuses en ging weer terug. Een van de vrouwen gilde woedend:
'Ga van hem af!'
Het klonk schel en indringend. Ze herhaalde het nog een keer. Heel serieus.
'Ga van hem af!'

Ik bleef nog even bij hem en we renden naar het balkon. Maar er was geen plaats, dus gingen we weer naar beneden en daar vonden we B terug.

Naar die vrije plekken durfde ik niet te lopen, terwijl ik dat eigenlijk heel stoïcijns had moeten doen. Dan had ik de vrouw ongetwijfeld ook een paar goede tips kunnen geven.

28-08-2011

Literaire Salon

J had me de avond ervoor in De Avonden al geïnterviewd, dus wist ik wat voor kaliber de vragen hadden.  

I en ik slaagden er wonderwel in de juiste antwoorden te formuleren, en ook nog eens op het goede moment.
  
Daarna was het goed om eens aan de andere kant van die tafel te zitten.

27-08-2011

Optreden

Gisteren meldde ik mij bij de receptie van de VPRO. Er was niemand om mij op te halen, dus kreeg ik een routebeschrijving in mijn handen geduwd. Volgens de beschrijving klonk het verzoek om op eigen kracht de studio zien te bereiken aanmerkelijk gecompliceerder dan het was.  
Dat was een hele geruststelling zo vlak voor de uitzending. Je krijgt meteen de zekerheid dat je op tijd zal komen, ook al ben je een ramp in het vinden van de juiste weg.  

Met de route in mijn hand slingerde ik door het stille gebouw op zoek naar Jaap van Zweden. Die zou ergens aan een muur moeten hangen, levensgroot, en daar was dan de 'sfeervolle koffiehoek' met aangrenzende studio. Ik heb Jaap gevonden. Op tijd.  

26-08-2011

Een prettig medium

Voordeel van radio is natuurlijk dat mensen je niet kunnen zien.

Je kunt als een bange haas heen en weer wiebelen op de stoel, nagelbijten als de interviewer een vraag formuleert, fronsen tot je een ons weegt als je geen idee hebt wat je nu weer voor antwoord moet geven en als als het echt heel erg wordt, kun je theatraal je armen in de lucht gooien. Een korte flauwte is ook een optie. De mogelijkheden zijn legio.

Dat ga ik allemaal doen. Vanavond om 21.30 in De avonden op radio 6.

25-08-2011

Weergave

Gisteren haalde ik een opdracht binnen en mailde wat heen en weer met de opdrachtgever. Niets aan de hand. Tot ik naar de mailadressen keek. Ik zag: Thuis in glas in plaats van mijn naam.

Bij dat bedrijf heb ik een offerte aangevraagd, dat is alles. Hoe ik het dan voor elkaar heb gekregen om ze meteen mijn hele mailadres over te laten nemen is een hele goede vraag.

Het probleem is dat ik het niet meer wegkrijg. Spijtig genoeg heeft de opdracht heeft niets, maar dan ook niets met glas te maken, en mijn inbreng evenmin.

23-08-2011

Opkomst

A.s. zaterdag is het zover. Dan kom ik in Literiare Salon van de Uitmarkt. 

De organisatie verwacht onderstaande opkomst.


Caroline Ligthart en Iris Koppe

literatuur

’Russisch water’ en ’De man met de schaar’

Zaterdag 27 augustus 16:00 - 16:30
LITERAIRE SALON »
 
Misschien moet er hier en daar dan nog even een flyertje worden opgehangen...

22-08-2011

Op de rand

De bedrand is door de glazentest gekomen. Dat is goed nieuws.
Dit was eigenlijk vorige week al het geval, maar het begin van deze week leek een goed moment om dat mee te delen.

De rand heeft precies het juiste formaat. Er kan een glas op gezet worden terwijl de eigenaar ervan rustig naar Zomergasten kijkt. 

19-08-2011

Match

Op zondag luister ik regelmatig naar Hans van den Boom op Radio 4. Afgezien van de muziek, is zijn stem ook erg prettig om naar te luisteren. Er zit een ironisch gemak in wat me erg aanspreekt.

Ik heb me vaak afgevraagd hoe hij eruit zou zien. In ieder geval flaporen. Dat was zeker. Aan de andere kant: een stem kopt in negen van de tien gevallen niet bij het uiterlijk.
Dat heb ik aan den lijve kunnen ondervinden toen ik tijdens een studentenbaantje een man aan de telefoon had die zo fantastisch klonk dat ik meteen wilde opzeggen om af te reizen. Voor de zekerheid vroeg ik eerst nog even of hij net zo leuk was als hij klonk. Dat beaamde hij. Ik kreeg visioenen.
De werkelijkheid was anders.

Vanavond zag ik tijdens het Prinsengrachtconcert voor het eerst wie er bij de stem van H vd B hoorde. Het klopt het precies! Zijn stem heeft humor en zijn hoofd ook. Helemaal op elkaar afgestemd. 

Het is prettig te ontdekken dat er nog zaken zijn waarvan de uiterlijke schijn ook de innerlijke is, want het is toch net te vaak zo dat je denkt een Vermeer in huis te hebben, die dan uiteindelijk toch een Van Meegeren blijkt te zijn.  

17-08-2011

Poep

De buitenkant van de boot had nog een blauwe rand. Dat paste niet meer in het geheel. Dus besloot ik hem bruin te maken. Evenals de binnenkant van mijn kasten. Het begon met de kasten. Echt totaal de verkeerde beits. Te donker, te bruin. Dat bevorderde mijn humeur en werklust niet. Gelukkig kwam M. Beducht voor een dag met verkeerde, blijvende keuzes, wilde ik raad.

We zaten samen op de kade terwijl W een klein stukje bruin testte.
Toen kwamen we eensgezind tot de conclusie dat het heel mooi zou worden. Dus kreeg W een go.

Maar een stukje bruin is geen hele omrand bruin.
Het is verschrikkelijk.
Poep. Poep. Poep.

16-08-2011

Eindelijk

De zomer is begonnen. Gras en letters en een picknick in het Vondelpark.


15-08-2011

Keuzes

Na ettelijke keren uitstel, drie keer op en neer naar de winkel voor nog meer kleurstaaltjes, en elke dag denken dat weer een andere kleur de beste was, nam ik dan toch de beslissing. Voor binnen- en buitenkant.
Ik was erg tevreden. Eindelijk. En hoe ingewikkeld is dat nou, een goede tint wit voor kasten en kozijnen uitkiezen...

De man die de kleur mengde maakte een fout. Daarna was hij er niet meer zeker van of de kleur die ik wilde wel te leveren was. Of ik even wat staaltjes erbij wilde halen om een soortgelijke kleur van een ander merk te kiezen.
Ik herhaalde heel langzaam het woord 'eventjes'.
Hij begreep het meteen. Vervolgens steunde hij me heel geduldig in het nachtmerrieproces van opnieuw beslissen. Hij zorgde er zelfs voor dat ik stiekem kortingsbonnen toegeschoven kreeg. 

Met een uitstekend humeur verliet ik de winkel, mijn fiets volgehangen met tassen en de bak 10 literverf achterop.
Het ging prima.
Tot ik thuiskwam.
Toen flikkerde die 10 liter op de grond.

Mijn enige troost is dat het de juiste kleur lijkt te zijn.

14-08-2011

12-08-2011

Plaatjes

Een vrolijk, schoon station. Het helpt. Mijn neiging om een milieudelict te plegen (kauwgom) verdween als sneeuw voor de zon.



11-08-2011

Herfst

De afgelopen dagen was het fantastisch weer. Herfstachtig. Het is mijn favoriete seizoen. Harde wind, af en toe zon, geen jas, wel een dikke trui, houtkachel... heerlijk.
Het enige nadeel vind ik dat het daarna winter wordt.
Hoe mooi is het dan dat ik na deze herfst weer kans op zomer maak!

10-08-2011

Verloren zaak

Mijn fiets was weliswaar gezegend, maar de reparatie verdomd slecht uitgevoerd. Het aanlopen ging gewoon door. Dus terug naar de fietsenmaker. 

Andere mannen. Heel aardig, viel niets over te zeggen, maar ze zeiden dat het aanlopen kwam door een slag in mijn wiel. Moest ik maar eens laten bijstellen, die spaken. Ze sjansten een eind weg en het was heel gezellig, maar aan mijn fiets deden ze niets. 

Na twee weken vloekend door de stad  te hebben gereden, ging ik toch maar weer terug omdat hij echt niet zo erg aanliep voordat ik em naar de fietsenmaker bracht. 

Gisteren stond weer een andere man. Een hele praktische dit keer. In plaats van zegenen of sjansen pakte hij een sleutel, draaide hier en daar wat aan en het euvel was verholpen.
Ik zou me weer normaal kunnen voortbewegen zonder afgeremd te worden!

Dat heeft niet zo mogen zijn.

                                           Lieve fiets


                     Met grote verslagenheid geven wij kennis
                     van het jatten van een goedlopende, gezegende 
                     zwarte omafiets zonder naam. 

                     Wij zullen het vrouwenzadel, de zwarte fietstassen 
                     met zilverkleurige graffiti: "Proper", en het nieuwe 
                     voorlicht op batterij ontzettend missen. 

Liever geen bloemen.

09-08-2011

Op straat

Oudere vrouw fietst hevig bellend door de volle steeg, waar je weliswaar mag fietsen, maar die al eeuwen wordt bezet door voetgangers. Haar hele houding is grimmig: rug gebogen, witte knokkels van het knijpen, verbeten trek om haar mond.  
Enigszins achtergebleven probeert een oudere man timide hetzelfde te doen. Hij gebruikt geen bel.

Een Amsterdammer draait zich om:
'Is dat jouw vrouw?'
De man knikt.
'Sla haar dan es wat meer!'

08-08-2011

Dode door ijsbeer op Spitsbergen

Het Parool:
"Een ijsbeer heeft vrijdag een Britse toerist gedood en vier anderen ernstig verwond. De beer viel de groep kampeerders aan, 40 km buiten Longyearbyen, de belangrijkste plaats in de archipel. Buiten de bebouwde kom moet men zich wapenen tegen ijsberen. De beer is doodgeschoten."

De woorden van de ijsbeerman komen boven: 'Je kunt geen uitspraken doen over ijsberen. Ze komen in de regel niet dicht bij het dorp in de zomer, maar je weet het nooit.'


We hebben een aantal keer zonder geweer buiten Longyearbyen gelopen. En ik voelde me toen een neuroot omdat ik toch wel stiekem om me heen keek of ik in de verte niet iets wits verdacht snel zag bewegen...


Toch niet zo'n heel absurde neiging. 

07-08-2011

Zondagmiddag

Vanmiddag was ik samen met o.a. Jana Beranova te gast bij Symbiose in Breda.

Ik had het gevoel dat een lijntje dat al heel al heel lang tussen ons was gespannen - over landen en allerlei onverklaarbare tijden heen - nu dan toch werd aangetrokken, zodat ik opeens tegenover haar stond.



Ze las voor, over alles van belang, ook over een klokkenmaker:
                                         (...)
                    Was je maar een vogel die me wakker
                    tjilpte of een nieuwe minnaar die
                    zachtjes op de deur klopte -

                    toe, mijn hart, wees stil, ook jij bent
                    de spil van het universum, al tikt
                    op de lege plek nog een ander hart na

Ze signeerde haar bloemlezing met een gedicht:

                    Achter iedere berg
                    is weer een berg
                    achter iedere droom
                    een droom

Dat vond ze bij me passen. Ze herkende iets.

06-08-2011

Moeder-dochter dynamiek

'Ik vind het prachtig staan,' klinkt het zelfverzekerd vanuit het lingerie-pashokje naast mij.
'Dat vind ik ook...,' antwoordt een oudere vrouw, waarvan ik even later zeker weet dat het de moeder is, ''maar wat nou als je afvalt?'
'Hij is toch goed?'
'Jawel...'
'Wat impliceer je nou eigenlijk?'
'Ik impliceer niets.'
'Dat ik te dik ben.'
'Helemaal niet.'
'Je vindt me te dik!'
'Dat zeg ik toch niet.'
'Je vindt dat ik moet afvallen!'
'Ik vroeg me alleen maar af wat er zou gebeuren als je af zou vallen.'
'Dus vind je me te dik!'
'Ik vind je niet te dik!'
'Dat impliceerde je wel!'
De moeder weet het nu echt niet meer.
'Ik ga wel even verderop zitten.'
'Doe dat!'

Als ik het pashokje uitkom met twee geslaagde setjes (tuttig verleidelijk klinkt dat: setje) zijn ze jammer genoeg niet meer te zien. Ik had graag willen weten hoe goddelijk de dochter er uit ziet.

05-08-2011

Stop! Contact!

In haast rende ik naar de trein, maar werd gestopt door dit beeld. 


Dat stopcontact had ik dus echt nog nooit zien zitten. De man duidelijk wel. Hij was heerlijk relaxed aan het bellen.  

En hij vond het helemaal prima dat ik even een foto van hem nam. 
'Yeah, girl, yeah!'

04-08-2011

Leuke vrouw

De radiatoren moeten worden aangesloten, dus komt M, de man van de spiegiater en het glijhuis. Hij is te vroeg en belt me op.
'Zeg krullenbol, ik moet bij een hele leuke vrouw zijn. En ik sta nu voor haar deur.'
'Ik ben om de hoek.'
'Ken niet wachten!'

Nadat hij de boel heeft geinspecteerd, wil hij witte wijn en een betrouwbare vriendin.
'Dus niet zo een die gek gaat doen als ze gedronken heeft.'
Ik hoor aan zijn intonatie dat dit pas de eerste eis is.
'En eentje die haar afspraken nakomt. Niet een die zegt 'Ik kom er nu aan' en dat ze dan pas na twee uur komt opdagen.'
Hij laat het allemaal even bezinken.
'Er zijn echt weinig leuke vrouwen, weet je.'
'Ik weet het.'
We kijken weemoedig voor ons uit. Hij vanaf de verhoging van de keuken en ik peinzend in mijn bureaustoel. 
'Maar toevallig ben ik er een,' zeg ik.
Zijn glas blijft ergens op borsthoogte hangen. 
'Je moet het alleen wel geheim houden, anders staan ze in rijen voor mijn deur.'

Het duurt twee tellen, dan krijgen we onbedaarlijk de slappe lach.

03-08-2011

Nodig

Tijdens mijn afwezigheid zat W op mijn boot. Daar was niets van te merken, behalve dat er op een vrijgekomen plek tussen de foto's op de wc-muur opeens een krantenkop prijkte:
                           'Niet huilen, dit is een plezierjacht!'
Toch goed om af en toe aan herinnerd te worden.

01-08-2011

Mooi woord

We waren stil en toen we daar weer uitkwamen waren we toe aan een goed gesprek. Dat kregen we op de terugweg. Over wat de ander deed bijvoorbeeld. De chauffeur was aan de beurt.
'Alles wat met rekenen te maken heeft.'
'O, bah!' reageerde ik een beetje te veel vanuit de voormalige stilte.
Maar dat bracht wel de verhalen op gang.

Van C die haar aangifte nooit kloppend krijgt, maar wel een fijne belastingcontroleur trof die haar adviseerde er leuke boekjes van te maken, met versieringen en al. 
Van K die tijdens een bijbaantje aan het einde van de dag zelf de kassa weer kloppend maakte, zodat ze uiteindelijk stopte omdat het haar te veel geld kostte. 
Toen wilde ik wel kwijt dat ik, door de nachtmerrie die de heer Slot veroorzaakte met zijn boek Elementaire bedrijfseconomie (niks elementairs aan, weet ik nu), door een bijlesstudent rekenanalfabeet ben genoemd.
Wat blijkt?! Daar is gewoon een woord voor: dyscalculie.
Had hij me ook wel eens mogen vertellen, dat ik aan zoiets chics leed. Had ik veel meer uit de afwijking kunnen halen. Met een fijn briefje van de dokter, bijvoorbeeld.