29-07-2010

Wanen

Inmiddels lig ik ziek op de bank. Maar daar ontvang ik een mooi mailtje.

Ik stuurde mijn korte verhalen naar twee uitgeverijen. Met de eerste heb ik binnenkort een vrijblijvend gesprek en de tweede is 'zeker te spreken over mijn werk' en wil meer lezen.
 
En ik moet denken aan een gedicht van Judith Herzberg. Even uit mijn hoofd want de kast met dichtbundels is in deze staat te ver weg:

Hoe is dat zo gekomen
Van altijd blijven slapen
Tot nooit meer willen zien.

Mijn versie:
Hoe is dat zo gekomen
Van nee dank u wel, succes
Tot kom, van harte welkom.

Tenminste, dat hoop ik dan.
Waarschijnlijk doet de koorts haar werk erg goed.

25-07-2010

Go or no go

Thuiskomen. Dat valt niet mee. Mensen, maar vooral geluiden buiten houden, een nieuwe opdracht zien te krijgen, facturen wegwerken, mailjes - waar je nog helemaal niet aan toe bent - beantwoorden. Waarom niet gewoon wegblijven? Eindelijk de knoop doorhakken. Nederland is het niet.
Dit werd gestaafd door een marketingjoker die in Het Parool wist te vertellen dat Amsterdam het niet meer heeft. Ze maakt geen keuze. En dan gaat het bergafwaarts. Helaas herken ik een hoop.

Deze keer blijkt het mailverkeer een onverwachtse wending te geven aan mijn thuiskomst.
Een uitgever is geïnteresseerd in mijn verhalen en wil een vrijblijvend gesprek. Beklemtoon vrijblijvend. Da's een.
Verder ben ik na een strenge selectie - yep, dat deed ik maar even - toegelaten tot een Artists in Residence in Spanje. Ik mag hier stilletjes een maand gaan zitten schrijven. Totaal verzorgd. Door niemand afgeleid. Ik hoef alleen maar mijn ticket te betalen.
http://www.resartis.org/index.php?id=20&tx_newloginbox_pi3[showUid]=291


Reden genoeg voor een groot feest. Maar nee, zo werkt het dus niet.

Ik zit nu al ik weet niet hoe lang te simmen omdat ik juist in november de kans had mijn eerste lesbische huwelijk bij te wonen, samen met A een bijzondere training zou doen, en ook nog eens naar de première van zijn theatervoorstelling zou gaan. Tel daarbij op dat ik helemaal geen maand zonder hem kan en je hebt ongeveer mijn staat van zijn van het moment te pakken.

Speciaal om het mij nog moeilijker te maken hebben de Spanjaarden gezegd dat ik ook wel een week later mag arriveren. Maar, Rupsje Nooitgenoeg, heeft ook daar moeite mee. Zo'n kans. En daar dan een hele week van missen...

Wat te doen?

Ik heb net de knoop doorgehakt. Het wordt een maand Spanje. Omdat een mens, en een schrijver in het bijzonder, niet kinderachtig mag zijn. Sterker nog: op den blote knietjes moet neerzijgen in goddelijke dankbaarheid.

Betekent ook dat ik mezelf zo direct genadeloos ga toeschreeuwen. Kernwoorden: verwend nest, dubber, afhankelijke, alleswiller, amateur! Dit alles gevolgd door een streng denkverbod.

Het is toch wat. Thuiskomen.

21-07-2010

Napret

Tijdens het namijmeren over onze vakantie, bekijk ik een paar sites. Daar werd me opeens duidelijk waar wij twee weken mee bezig zijn geweest.

'Zweedse waterwegen bieden alles, van serene glijden naar wit-water avontuur. Peddelen langs kronkelende waterwegen brengt u dicht bij de fijne kneepjes van de Zweedse natuur. Veel kanoën Zweden routes zijn bezaaid met talrijke plaatsen die ruimschoots slapen onder de sterren. Er zijn ook opvanghuizen wind op bepaalde punten in het wereld, waar u bent van harte welkom om 's nachts, indien onbezet. Deze vlekken hebben ook open haarden, waar u bent toegestaan om te vuren.
Wit-water kanoën is spannend, met een moeilijkheidsgraad aan iedereen. U kunt kiezen op te stijgen van een week op avontuur met rugzak en tent.'

En zo was het precies. 

19-07-2010

Het lot van de bijlezer

Geachte A.L. Snijders,

Naar alle waarschijnlijkheid heeft u geen idee wat uw werk teweegbrengt.

Vriend A heeft Vijf bijlen mee op vakantie. Dat betekent dat ik amper toekom aan het boek dat ik zelf aan het lezen ben. Mijn plezier wordt steeds onderbroken doordat A een zkv, een passage, dan wel zin hardop voorleest.
Daarvoor zijn complimenten aan uw adres vanzelfsprekend op zijn plaats, maar staat u ooit stil bij het lot van de bijlezer?
Ik beperk me tot de grote lijnen:
  • De bijlezer wordt geacht op afroep beschikbaar te zijn. 
  • De bijlezer komt niet in zijn eigen boek. 
  • Niet alle gelezen stukjes vinden meteen de juiste weerklank, hetgeen de hoofdlezer doet fronsen: heeft de bijlezer dan echt geen smaak?
  • De bijlezer raakt afgeleid door het gelach van de hoofdlezer. Zal er iets worden voorgelezen of besluit de hoofdlezer deze kans voorbij te laten gaan? 
  • De bijlezer raakt op enig moment in dubio: doorgaan met het eigen boek of helemaal aanhaken bij de hoofdlezer?
  • De bijlezer bekruipt het gevoel het verkeerde boek gekozen te hebben. Uit dat werk valt slechts om de drie dagen een schrale zin hardop voor te lezen.
Gelieve in het vervolg rekening te houden met de bijlezer. Richt het woord af en toe tot hem en haar. Zet instructies in de kantlijn die bijvoorbeeld gebieden dat uit onderhavig zkv eens niet geciteerd mag worden.
Zo maar enkele suggesties. Ik zou het heel erg waarderen als u hieraan gehoor zou willen geven.

Ik zie de volgende vakantie dan ook met zeer veel plezier en vertrouwen tegemoet.

Met vriendelijke groet

C.J.M. Ligthart

18-07-2010

Schade

A klaagt. Ik verwond hem om de andere dag. Per ongeluk weliswaar en niet in geestelijke zin, maar toch.
We liggen op een rots en ik haal mijn duim langs zijn rug. Mijn nagel striemt hem open. Er volgt een opsomming van de fysieke schade die ik hem de afgelopen tijd heb toegebracht.
  1. Een duim in zijn oog.
  2. Zijn eigen volle gewicht op zijn eigen kleine teen door een bruuske beweging van mij.
  3. Knietjes en ellebogen tijdens mijn onrustig draaien 's nachts.
  4. Poging tot brandstichting (ik beheer het kookstel) waarbij hij blaren opliep bij het blussen.
  5. Het blijven staan met de kano tijdens een landtransport, maar precies zo dat hij in de brandnetels stond.
  6. Het in een reflex omhoog trekken van zijn hand (met daarin nog de zijne) omdat hij uitgleed waardoor zijn pols naar binnen klapte. 
'En dat noemen ze dan vakantie,' besluit hij treurig, bij het mooiste avondlicht ooit. 'Het begon al op Schiphol, maar die ben ik vergeten door de reeks die volgde. En hij maakte enorme indruk. Ik was vastbesloten het te onthouden om 't je jarenlang in te peperen.'
Ik denk na.
'Het was in de trein. Ik dook achter mijn gevallen koffer aan en trapte met mijn wandelschoen tegen je knieschijf.'
Ik verwacht respect voor mijn geheugen.
'Zie je, het was niet eens op Schiphol, de ellende begon al in de trein!'

03-07-2010

Voorpret

Ik voel dat mijn enthousiaste: 'We krijgen een kaart en een basispakket voedsel mee, en dat is het,' niet het gewenste effect heeft.
Ik wil bewondering; wat een avontuur, wat heb jij nou weer verzonnen en minimaal jaloezie.
Niets van dat alles.
'Je kunt beter bij de padvinderij gaan. Met je wc-rol de bosjes in en dan niet kunnen kakken omdat je kont wordt weggevreten door de muggen. Je zit duidelijk in een Rob de Nijs-fase.'
Bij navraag blijkt dat een alternatieve periode, met zo'n oorbelletje.
'Een boot in met een lunchpakket, en dat gaan jullie doen.'

Eh, ja. Want het lijkt ons erg leuk om in een kano te gaan zitten met een paar kledingstukken in een ton en buiten te koken, verse vis te vangen, wild te kamperen en een fik te stoken en met onze blote kont in die ontelbare meren te springen. Niet alleen overdag, maar ook bij maanlicht.

Maar thuis bega ik de vergissing om alvast mijn muskietennetje te proberen. Dat had ik dus niet moeten doen. 

02-07-2010

Voetbal

Ik pleit voor elke dag - en dan ook meteen de hele dag - voetbal.
Voor mij persoonlijk (de micro-opbrengst) omdat er niets zo mooi is als op zulke momenten door de stad lopen. Lege straten, eenzame stegen, verlaten parken. De paar mensen die ik tegenkom knikken me toe, we delen een afwijking en die afwijking bevalt ons zo te zien erg goed. Met de ramen wijd open zit de wereld geconcentreerd naar het scherm te kijken. 

Biedt de hele dag Nederlands elftal aan. Het is even een investering, maar die is terug te verdienen op de volgende punten (de macro-winst):
  • het stimuleert de internationale betrekkingen
  • er wordt geen geweld gepleegd (behalve op het veld, maar dat is overzichtelijk)
  • er wordt niet meer gediscrimineerd
  • men drinkt ruim voldoende (reclame-investeringen kunnen naar beneden) 
  • onderwijsuitgaven worden overbodig
  • de niet-liefhebbers kunnen zich bezighouden met het milieu
  • men komt tot bezinning (stimuleer het veelvuldig nabespreken van de wedstrijd)
  • het is back to the basis. want, waar draait het nou helemaal om? 
  • precies!

01-07-2010

Spiegelen

Deze foto van Phil Nijhuis stond in Het Parool. Bijschrift: 'Femke Halsema na haar gesprek met Tjeenk Willink'. Prima. Duidelijke tekst. Maar geen woord over de man in exact dezelfde houding achter Femke. Armen over elkaar, hoofd perfect in dezelfde hoek, zelfs de benen hebben dezelfde afstand in de te nemen pas en de vooruitgestoken voet iets gekanteld. Maar goed, dat ziet u zelf natuurlijk ook allemaal wel.
Werken ze samen? Dan doen ze dat ongetwijfeld goed. Prachtig op elkaar afgestemd.
Wat zou Phil hebben gedacht toen hij het resultaat zag? Prijswinnend! Of: dit zal waarschijnlijk ongemerkt voorbijgaan, misschien hier en daar een verdwaalde blog met een handjevol lezers... Hoe jammer is dat!